Αρκεί..

Αν η ανάσα σου είναι το ρούχο μου θέλω κατάσαρκα να το φορώ...

Αν η ματιά σου είναι το σινιάλο και ο Φάρος μου θέλω πλάι σου να βρεθώ

Αν η καταδίκη στην αμαρτία μου θα είναι να σε ακούω να φωνάζεις το όνομά μου αιώνια θέλω Ένοχη να χριστώ...

Αν είναι να χάσω όλες μου τις Ιεραρχίες και τα Αξιώματά μου στα παραδίδω άνευ όρων...

Δεν θέλω αντάλλαγμα, αρκεί που Άκουσα... το όνομά μου μέσα τον παροξυσμό της Ηδονής σου...
Αρκεί που Είδα το πρόσωπό σου να σπάει από τον Πόνο της Προσμονής...
Αρκεί που Μύρισα το άρωμα της Ζωής σου...
Αρκεί που Άγγιξα την πληγή των χρόνων που πέρασαν από πάνω από πάνω σου σε άδεια κορμιά....
Αρκεί που Γεύτηκα την μέθη από τον ιδρώτα σου....
Αρκεί που έλεγξες την έκτη μου Αίσθηση...
Αρκεί που Ένιωσα Γυναίκα, Άνθρωπος, Σύντροφος...