Ποια γυναίκα γιορτάζει σήμερα ?

Πάντα αιρετική γαρ θέλω να βάλω φωτιά στη σκέψη σου,  για αυτό και σήμερα επέλεξα να σε ρωτήσω και να απαιτήσω να μου απαντήσεις, 8 Μαρτίου σήμερα και γιορτάζει η Γυναίκα.... ποια Γυναίκα? Όλες θα μου πεις ...  θα κλείσεις την σελίδα και θα πας παρακάτω... Στάσου μη φεύγεις... στάσου μύγδαλα...  πιες μια γουλιά καφέ και αναλογίσου... 

Κοίταξε δεν αποποιούμαι των επιφανών γυναικών Ελληνίδων και ξένων για τα όσα έχουν κάνει για το "αδύναμο φύλο μου" για την καθιέρωση των δεδομένων δηλαδή... ήταν όλες τους άξιες... είναι όλες τους άξιες...   μην πιάσουμε ονόματα τώρα δε συμφωνείς? 

Έχω την αμυδρά εντύπωση πως σήμερα γιορτάζει αυτή η Γυναίκα που κόβει από τη σάρκα της για να δώσει ... Επίσης αν έχω σκεφτεί καλά μέσα στη σημερινή μέρα είναι και η Γυναίκα που κλείνετε σε ένα ανήλιαγο υπόγειο και υποχρεώνεται να πηγαίνει με 50 άνδρες κάθε μέρα... γιορτάζει η μέλλουσα Γυναίκα που περπατάει ξυπόλητη  στο "καλύτερο μέλλον της"  και την βαφτίζουν λαθρομετανάστρια. Γυναίκα είναι και η μάνα σου που τη γαμωσταυρίζεις κάθε μέρα με κάθε ευκαιρία... βρε ηλίθια θα μου πεις αυτή γιορτάζει στην Εορτή της Μάνας... ναι καλά θα σου απαντήσω... γιορτάζει η αδερφή σου σήμερα αυτή που έχει πάρει τον τύπο που την κακοποιεί κάθε μέρα και με τα θλιμμένα μάτια της σου ζητάει βοήθεια...
Δεν γιορτάζει η στερημένη στο μυαλό γυναίκα, μη τα μπερδεύεις... όχι αυτή ... αν και θα μου πεις γιατί αυτή δεν είναι γυναίκα? Σαφώς και είναι, σαφέστατα και δεν πρέπει να είμαστε μονοθεματικοί και δογματικοί... Αν και καλό θα ήταν τώρα που το σκέφτομαι να διαλέξεις εσύ...
Για μένα Σήμερα γιορτάζει ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ ΓΥΝΑΙΚΑ αυτή που δαιμαινοποιήθηκε και εξεφτελίστηκε όσο κανείς άλλος... γιορτάζει και η πόρνη και η ενάρετη, η καλόγρια αλλά και η διαβολογυναίκα... μπορώ να σου πω και για τόσες άλλες αλλά δεν θέλω να σε κουράσω, σκοπός μου είναι να σε κάνω να σκεφτείς όχι να με διαολοστείλεις...  

Σήμερα εορτάζει η Θηλυκή Ενέργεια που μετά από πολύ σκέψη και με καλά οργανωμένο σχέδιο τείνει να εκλείψει... 

Μη πάρεις τίποτα πίσω από αυτά που σκέφτεσαι για την Γυναίκα σήμερα ... μη πεις άλλη κουβέντα και κοίτα το περιεχόμενο... βάλε της ότι χρώμα θες, ότι περιγραφή θέλεις δώσε...  

Μείνε δίπλα μου και πάλεψε μαζί μου, είμαστε ίσοι όχι ίδιοι για αυτό σε χρειάζομαι και με χρειάζεσαι...
Μη μου λες Χρόνια Πολλά .. Δύναμη να  μου ευχηθείς να αντέχω, επάρκεια έχω να δώσω, πάντα είχα... είμαι Τιτάνιδα το ξέχασες? Σε έφερα στη ζωή, σου δίνω ζωή... 

Εγώ η Γυναίκα σε Ευχαριστώ... 

    

Ο παππούς μας ο Όμηρος...

Οι Έλληνες σήμερα ασχέτως μορφώσεως μιλάμε ομηρικά, αλλά δεν το ξέρουμε επειδή αγνοούμε την έννοια των λέξεων..
Ποια Ελληνική λέξη είναι αρχαία και ποια νέα; Γιατί μια Ομηρική λέξη μας φαίνεται δύσκολη και ακαταλαβίστικη;

Η γνώση των εννοιών των λέξεων θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε ότι μιλάμε τη γλώσσα της ομηρικής ποίησης, μια γλώσσα που δεν ανακάλυψε ο Όμηρος αλλά προϋπήρχε πολλές χιλιετηρίδες πριν από αυτόν. Οι Έλληνες σήμερα ασχέτως μορφώσεως μιλάμε ομηρικά, αλλά δεν το ξέρουμε επειδή αγνοούμε την έννοια των λέξεων που χρησιμοποιούμε.
Για του λόγου το αληθές θα αναφέρομε μερικά παραδείγματα για να δούμε ότι η Ομηρική γλώσσα όχι μόνο δεν είναι νεκρή, αλλά είναι ολοζώντανη.

Αυδή είναι η φωνή. Σήμερα χρησιμοποιούμε το επίθετο άναυδος.
Αλέξω στην εποχή του Ομήρου σημαίνει εμποδίζω, αποτρέπω. Τώρα χρησιμοποιούμε τις λέξεις αλεξίπτωτο, αλεξίσφαιρο, αλεξικέραυνο αλεξήλιο Αλέξανδρος (αυτός που αποκρούει τους άνδρες) κ.τ.λ.
Με το επίρρημα τήλε στον Όμηρο εννοούσαν μακριά, εμείς χρησιμοποιούμε τις λέξεις τηλέφωνο, τηλεόραση, τηλεπικοινωνία, τηλεβόλο, τηλεπάθεια κ.τ.λ.
Λάας ή λας έλεγαν την πέτρα. Εμείς λέμε λατομείο, λαξεύω.
Πέδον στον Όμηρο σημαίνει έδαφος, τώρα λέμε στρατόπεδο, πεδινός.
Το κρεβάτι λέγεται λέχος, εμείς αποκαλούμε λεχώνα τη γυναίκα που μόλις γέννησε και μένει στο κρεβάτι.
Πόρο έλεγαν τη διάβαση, το πέρασμα, σήμερα χρησιμοποιούμε τη λέξη πορεία. Επίσης αποκαλούμε εύπορο κάποιον που έχει χρήματα, γιατί έχει εύκολες διαβάσεις, μπορεί δηλαδή να περάσει όπου θέλει, και άπορο αυτόν που δεν έχει πόρους, το φτωχό.
Φρην είναι η λογική. Από αυτή τη λέξη προέρχονται το φρενοκομείο, ο φρενοβλαβής, ο εξωφρενικός, ο άφρων κ.τ.λ.
Δόρπος, λεγόταν το δείπνο, σήμερα η λέξη είναι επιδόρπιο.
Λώπος είναι στον Όμηρο το ένδυμα. Τώρα αυτόν που μας έκλεψε (μας έγδυσε το σπίτι) το λέμε λωποδύτη.
Ύλη ονόμαζαν ένα τόπο με δένδρα, εμείς λέμε υλοτόμος.
Άρουρα ήταν το χωράφι, όλοι ξέρουμε τον αρουραίο.
Το θυμό τον αποκαλούσαν χόλο. Από τη λέξη αυτή πήρε το όνομα της η χολή, με την έννοια της πίκρας. Λέμε επίσης αυτός είναι χολωμένος.
Νόστος σημαίνει επιστροφή στην πατρίδα. Η λέξη παρέμεινε ως παλινόστηση, ή νοσταλγία.
Άλγος στον Όμηρο είναι ο σωματικός πόνος, από αυτό προέρχεται το αναλγητικό.
Το βάρος το αποκαλούσαν άχθος, σήμερα λέμε αχθοφόρος.
Ο ρύπος, δηλαδή η ακαθαρσία, εξακολουθεί και λέγεται έτσι – ρύπανση.
Από τη λέξη αιδώς (ντροπή) προήλθε ο αναιδής.
Πέδη, σημαίνει δέσιμο και τώρα λέμε πέδιλο. Επίσης χρησιμοποιούμε τη λέξη χειροπέδες.
Από το φάος, το φως προέρχεται η φράση φαεινές ιδέες.
Άγχω, σημαίνει σφίγγω το λαιμό, σήμερα λέμε αγχόνη. Επίσης άγχος είναι η αγωνία από κάποιο σφίξιμο, ή από πίεση.
Βρύχια στον Όμηρο είναι τα βαθιά νερά, εξ ου και τo υποβρύχιο.
Φερνή έλεγαν την προίκα. Από εκεί επικράτησε την καλά προικισμένη να τη λέμε «πολύφερνη νύφη».
Το γεύμα στο οποίο ο κάθε παρευρισκόμενος έφερνε μαζί του το φαγητό του λεγόταν έρανος. Η λέξη παρέμεινε, με τη διαφορά ότι σήμερα δεν συνεισφέρουμε φαγητό, αλλά χρήματα.

Υπάρχουν λέξεις, από τα χρόνια του Όμήρου, που ενώ η πρώτη τους μορφή μεταβλήθηκε – η χειρ έγινε χέρι, το ύδωρ νερό, η ναυς έγινε πλοίο, στη σύνθεση διατηρήθηκε η πρώτη μορφή της λέξεως.
Από τη λέξη χειρ έχουμε: χειρουργός, χειριστής, χειροτονία, χειραφέτηση, χειρονομία, χειροδικώ κ.τ.λ.
Από το ύδωρ έχουμε τις λέξεις: ύδρευση υδραγωγείο, υδραυλικός, υδροφόρος, υδρογόνο, υδροκέφαλος, αφυδάτωση, ενυδρείο, κ.τ.λ.
Από τη λέξη ναυς έχουμε: ναυπηγός, ναύαρχος, ναυμαχία, ναυτικός, ναυαγός, ναυτιλία, ναύσταθμος, ναυτοδικείο, ναυαγοσώστης, ναυτία, κ.τ.λ.
Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα παραδείγματα προκύπτει ότι:
Δεν υπάρχουν αρχαίες και νέες Ελληνικές λέξεις, αλλά μόνον Ελληνικές.
Η Ελληνική γλώσσα είναι ενιαία και ουσιαστικά αδιαίρετη χρονικά.
Από την εποχή του Ομήρου μέχρι σήμερα προστέθηκαν στην Ελληνική γλώσσα μόνο ελάχιστες λέξεις.
Η γνώση των εννοιών των λέξεων θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε ότι μιλάμε τη γλώσσα της ομηρικής ποίησης, μια γλώσσα που δεν ανακάλυψε ο Όμηρος αλλά προϋπήρχε πολλές χιλιετηρίδες πριν από αυτόν.
Πηγές

"Απολλώνιου Σοφιστού Λεξικόν κατά στοιχείον Ιλιάδος και Οδύσσειας", Εκδόσεις Ηλιοδρόμιο.

Περιοδικό "Δαυλός", τεύχος 79.