Σήμερα 12 Αυγούστου 2013 σε μια γειτονιά της Αθήνας κοντά στο κέντρο, μακριά από το αδιάφορο μελίσσι της καθημερινότητας ένας τύπος γύρω στα 40 με εμφανή τα σημάδια του εγκεφαλικού, στηριγμένος πάνω σε ένα άθλιο μπαστούνι και σε άψογα Ελληνικά φώναζε: « Σας παρακαλώ δώστε μου κάτι έστω 50 λεπτά, έχω να ταΐσω τα παιδιά μου 3 μέρες, ότι έχετε σας παρακαλώ, δεν έχω κουράγιο και δύναμη να ψάξω στα σκουπίδια».
Ο τύπος δεν φαινόταν απατεωνάκος. Εικόνες καθημερινές θα μου πεις, γιατί πρέπει να μου κάνει εντύπωση θα με ρωτήσεις ???
Βρε δεν μου κάνει τίποτε εντύπωση πια, τα έχω δει όλα (?) και τα έχω ακούσει (?) όλα, λέμε τώρα… Από «Λεφτά Υπάρχουν» μέχρι και το ότι σε ένα Χρόνο θα βγούμε στις Διεθνείς Αγορές, εδώ θα κωλώσω?? Αυτό που με εντυπωσίασε και με τάραξε ήταν η κραυγή της φτώχειας, γιατί εκτός από την φωνή του τύπου ακούστηκαν και οι αλήθειες που τόσο καιρό επιμελώς μπαίνουν κάτω από το χαλί της υποτιθέμενης αισιοδοξίας και της υπερτιμημένης Δημοκρατίας.
Βοηθήστε όσο μπορείτε και όπως μπορείτε, αύριο (και λυπάμαι που το λέω) μπορεί να είμαστε εμείς στη θέση του αύριο, μπορεί να είναι τα δικά μας παιδιά νηστικά 3 μέρες, αύριο μπορεί να μην έχουμε ούτε εμείς κουράγιο να ψάξουμε στα σκουπίδια. Και όχι ρε φίλε δεν το λέω σαν ανταποδοτικό όφελος, τύπου, δώσε και θα λάβεις, όχι δεν το λέω έτσι. Ανθρώπινα το λέω, γιατί εσύ ξέρεις τι σημαίνει ανθρωπιά, ξέρεις τι σημαίνει προσφέρω και δεν περιμένω αντάλλαγμα, εσύ ξέρεις τι σημαίνει να είσαι Έλληνας το 2013.
Κάντο με όποιον τρόπο θες και μπορείς, όχι σαν ελεημοσύνη…. Βοηθώντας τώρα δίνεις μια ξεγυρισμένη κλοτσιά στο μαλακό υπογάστριο αυτού που λέει πως είναι ανεπτυγμένος Ευρωπαίος, βοηθώντας τώρα κάνεις το παιδί σου ένα σωστό ακαδημαϊκό πολίτη και όχι ένα ακόμα Δηθενίδη της επόμενης γενιάς, δίνοντας τώρα και από το υστέρημά σου αποδεικνύεις αυτό που θέλουν να σου στερήσουν και να σε κάνουν να το ξεχάσεις, πως με μια βάρκα, ένα αμπέλι και ένα κλαρί ελιάς εσύ ξαναφτιάχνεις την Ελλάδα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Την καλή σας την κουβέντα