Πόσο κομπλεξικοί είμαστε?

Διαβάζω - βλέπω καθημερινά στα κοινωνικά δίκτυα τυπάδες και τύπισσες που σχολιάζουν την εξωτερική εμφάνιση των άλλων. Αυτό δεν μου κάνει εντύπωση. Εντύπωση μου κάνει το γεγονός ότι έχουν τη μούρη τους στην εικόνα του προφίλ τους. Δεν το συζητώ καμιά συνεργασία ο εγκέφαλος με την απτή πραγματικότητα. Παραμυθιάζεται η άλλη νομίζει πως είναι η Κουρνίκοβα ή η Σαράποβα και βγάζει και γλώσσα το τσόκαρο για τα παχάκια της άλλης!! Που πας ρε κατατρεγμένο?? Έχεις δει πως είσαι? ή μήπως και στον καθρέφτη έχεις βάλει fotoshop? Αναρτεί ο κάθε πικραμένος εικόνα με μια κοπέλα εύσωμη στο γυμναστήριο με λεζάντα " που πας μωρή χοντρέλα!!! θα το διαλύσεις το ποδήλατο"!!! το ότι δεν βλέπει το πιπί του για να κατουρήσει δεν το συζητάει !!!
Ζούμε σε μια κοινωνία που έχει μάθει να κριτικάρει ΜΟΝΟ!!! που την ατέλεια ή το δοντάκι που είναι λίγο πεταγμένο προς τα έξω, ή που η κοιλίτσα είναι λίγο πιο έξω, ή που η φωνούλα έχει ένα κάποιο αξάν είναι κατάσταση προς αποφυγή και άσχημου σχολιασμού ... Όχι ρε παίδες δεν είναι έτσι τα πράγματα,  κάποιο λάθος κάνουμε, αν νομίζουμε πως η ζωή μας θα είναι γεμάτη από όμορφους εξωτερικά ανθρώπους τότε κάποιο λάθος παραμύθι διαβάσαμε και συνεχίζουμε να το πιστεύουμε.
Καλό θα ήταν την  επόμενη φορά που φτάσουμε στο σημείο του χλευασμού και του σχολιασμού για μια ανθρώπινη ύπαρξη, να ρίξουμε μια ματιά στο καθρέφτη μας πρώτα...