Όλο και περισσότεροι άνθρωποι ποστάρουν αρχαία ρητά δηλώνοντας ευθαρσώς τη συμπάθεια ή την αντιπάθεια τους για κάτι, άλλοι πάλι επειδή βαριούνται να δουν λίγο το μέσα τους, σαν άλλοι Κύρος Γρανάζις, ανακαλύπτουν εκ νέου ρητά λέγοντας με λίγα λόγια αυτός / η είμαι και σε όποιον αρέσω. Και γιατί ρε φιλαράκι δεν το λες όπως είναι και κοτσάρεις τον έρμο τον Αρχαίο που αυτός ξέρει τι λέει, που το λέει, γιατί το λέει και σε ποιον το λέει?
Εμείς οι ίδιοι καθαρά από μόδα ανακαλύπτουμε την Γνώση, το Φως, τη Σοφία (όχι την Καρβέλα) χωρίς στην ουσία να μην είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε το μέσα μας. Εμείς οι ίδιοι που δεν ξέρουμε που ανήκουμε, στο βοσκό, στο μαντρί, στο Λύκο, ανακαλύπτουμε Σωτήρες που στο τέλος θα μας δώσουν να καταλάβουμε πως μη Σωτηρία της Ψυχής είναι μεγάλο πράγμα και ξεκινάει πρώτα από μέσα μας και αντανακλάται έξω. Διότι το Φως, η Γνώση, η Σοφία (και ουχί η Καρβέλα) είναι καθαρά υποκειμενική δράση και μετέπειτα η αντιστοίχηση των Γνώσεων τόσο επικοινωνείτε όσο και διαλαλείται. Πριν λοιπόν σηκώσουμε τη Σημαία, το άλμπουρο, ή όπως αλλιώς το λέμε της προσωπικής Επανάστασης σε ότι αφορά άλλους, να κοιτάγαμε πρώτα μέσα μας να δούμε τι καταλαβαίνουμε και τι όχι;
Βαθιά φιλοσοφημένο το άσμα που ακολουθεί με την ελεύθερη βούληση της κατά το δοκούν απόδοσης.
Α και να μη το ξεχάσω, Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε.
« Όποιος δεν ξέρει και δεν ξέρει πως δεν ξέρει, είναι τρελός, απόφυγε τον.
Όποιος δεν ξέρει και ξέρει πως δεν ξέρει, είναι παιδί, μόρφωσέ το.
Όποιος ξέρει και δεν ξέρει πως ξέρει, κοιμάται, ξύπνα τον.
Όποιος ξέρει και ξέρει πως ξέρει, είναι σοφός, ακολούθησε τον».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Την καλή σας την κουβέντα