Από αυτά που αγαπώ...

-Πως βρέθηκες εσύ εδώ;
-Βρήκα ένα κενό ανάμεσα στα ματόκλαδά σου και χώθηκα. Όμορφα που είναι εδώ πάνω…
-Τώρα που ήρθες είναι ακόμα πιο όμορφα … ξέρεις ερχόμουν εδώ από παιδί, μου άρεσε να βλέπω από ψηλά τον κάμπο, φορτωμένο με καρπό και ανάσες … άργησες να έρθεις, γιατί;

Ανδρομέδα...

Ο μήνας Μαιμακτηριών είχε προχωρήσει αρκετά και η νύχτα ερχόταν πιο γρήγορα τώρα, το φεγγάρι ήταν ολόγιομο, πανσέληνος, μέσα στο ιερό του Δία που είχε κατασκευαστεί για την λατρεία του Θεού και της μυήσεις

Αίγυπτος…

 

 

Ο Λάδικος είχε προσγειωθεί στην Αίγυπτο, οι Γηραιοί Ιερείς του Όσιρι τον περίμεναν. Ήταν σίγουρα μικρότερος αλλά τα αξιώματά του ήταν μεγαλύτερα οπότε και οι Τιμές ήταν ανάλογες. Είχαν μαζευτεί γύρω του και το κοίταζαν λες και είχε πέσει από τον Ουρανό, σαν μελίσσι τον ρώταγαν χωρίς καμία σειρά.    

Λιάλα ΕλΦερ...

 

Λιάλα Ελ Φερ …

Αρχιέρεια των Μυστηρίων του Ήλιου, από τις λίγες γυναίκες της Κέλτικης Μυθολογίας με αυτή την ιδιότητα.

Αναπαρίσταται με το ξίφος της Αλήθειας κάτω από τον δυνατό Ήλιο. Ήταν προστάτιδα των Ιπποτών και των Βασιλέων του Ιρλανδικού Βασιλείου.Ιερά της ζώα ο Κέλτικος Λύκος και το Κέλτικο Άλογο.  Στοιχείο της το Νερό.

Λίγες μέρες πριν...

 

 

Οι πύλες άνοιγαν, το καράβι του ταξιδιώτη θα περνούσε πλέον μέσα στη χώρα, ο προσκεκλημένος ένιωθε πως η καρδιά του κόντευε να σπάσει από την ανυπομονησία να πατήσει στεριά, ταξίδευε δύο μήνες τουλάχιστον, είχε ακούσει τόσα πολλά, είχε διαβάσει άλλα τόσα και να τώρα ήταν σχεδόν απ’ έξω από αυτό, που οι δάσκαλοι, του έλεγαν πως πρέπει να το δει για να το πιστέψει.