Τα sos των μαμάδων για χαρούμενα παιδιά...

 

 

Μαμά μου, Θυμήσου



1. Μη με παραχαϊδεύεις. Ξέρω πως δεν πρέπει να μου δίνεις πάντα ότι σου ζητώ. Σε δοκιμάζω κάποτε.



2. Μη δίνεις μεγάλη σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά τις δημιουργώ για να κερδίσω την προσοχή σου.





3. Μη με κάνεις να νιώθω μικρότερος από ότι είμαι. Αυτό με κάνει να παριστάνω το «σπουδαίο» χωρίς να είμαι.



4. Μη ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω. Προσπάθησε να έρθεις κοντά στα βήματα μου.



5. Μη με προστατεύεις από τις συνέπειες των πράξεων μου. Χρειάζεται κάποτε να πάθω για να μάθω.



6. Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά σε άλλους αν μπορείς. Θα προσέξω περισσότερο αυτά που θα μου πεις αν μου μιλήσεις κάποια στιγμή που είμαστε μόνοι.



7. Μη μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις, γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατεύσω τον εαυτό μου κάνοντας «τον κουφό»



8. Μη με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις. Θα ανακαλύψεις πως παίρνω από άλλους τις πληροφορίες και θα λυπηθείς.



9. Μην υποτιμάς την, τιμιότητα μου. Συχνά οι απειλές σου με κάνουν να σου λέω ψέματα.



10. Μην προσπαθείς να με κάνεις, να πιστέψω ότι είσαι αλάθητη. Είναι δυσάρεστη έκπληξη για μένα, όταν ανακαλύψω ότι δεν είσαι.



11. Μην μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις. Νιώθω περιφρονημένος όταν δεν τις κρατάς.



12. Μη φοβάσαι να είσαι σταθερή μαζί μου. Το προτιμώ. Με κάνει να νιώθω περισσότερη σιγουριά.



13. Μη διανοηθείς ποτέ πως θα πέσει η υπόληψη σου αν μου ζητήσεις συγγνώμη για κάτι.



14. Μην ξεχνάς πως δε θα μπορέσω να μεγαλώσω χωρίς πολλή κατανόηση και αγάπη. Αυτό, πιστεύω, δεν χρειάζεται να στο πω.

Οι Γενιές των Indigo

Ο όρος «παιδί indigo» προέρχεται από την ψυχικό Nancy Ann Tappe, η οποία ταξινόμησε τις προσωπικότητες των ανθρώπων ανάλογα με το χρώμα της αύρας τους (σ.τ.μτφ.: ο όρος "indigo" είναι το χρώμα "λουλακί", οπότε το "παιδί indigo" είναι κυριολεκτικά το "λουλακί παιδί" επειδή το χρώμα της αύρας του είναι λουλακί).

Το άλλο μας μισό...

 

 

Γνωρίζεις κάποιον άνθρωπο και έχεις την αίσθηση ότι τον ξέρεις χρόνια, οι κουβέντες σας έχουν κοινά γνωρίσματα, τα βιώματά σας είναι ίδια, κατάστασεις, άνθρωποι, δουλειές, πορείες... κυρίως πορείες, όλα ίδια.

Μερικές φορές μιλώντας ή ακούγοντας έχεις την αίσθηση ότι δεν μιλάει ο άλλος... αλλά εσύ. Αν είσαι άνδρας λες <<δε μπορεί μιλάω με την θηλυκή μου πλεύρα...>> αν είσαι γυναίκα ακούς την αντρική σου υπόσταση να κραυγάζει.

Ταμπέλες...

 

 

Αλήθεια  τι είναι αυτό που μας κάνει να βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους έχετε αναρωτηθεί ??? Τι είναι αυτό που μας «χτυπάει» πάνω σε κάποιον και τον οριοθετούμε μέσα σε ένα χαρακτηριστικό??? Το όνομά του? Το πρόσωπό του? Η καταγωγή του? Αν είναι ψηλός? Κοντός?

Το Λουλούδι μου...

Μικρή πίστευα πως τα λουλούδια πονάνε αν τα κόψεις και έτσι δεν ήθελα, αρνιόμουνα πεισματικά... μέχρι που έπιασα στα χέρια μου εκείνο το τριαντάφυλλο, έμοιαζε τόσο πολύ σε σένα... τι ήθελα να ξορκίσω άραγε?? γιατί με μάτωσε?? Δεν το έκοψα εγώ, εγώ απλώς το κράτησα...










- Βάλτο αμέσως σε ένα βάζο θα σου μαραθεί, - βάζο?? αξίζει αυτό το τριαντάφυλλο βάζο??
- Μα ναι τα λουλούδια για να διατηρηθούν πρέπει να μπουν σε βάζο, τι δεν καταλαβαίνεις???
- Όχι αυτό το λουλούδι που κατάφερε και με μάτωσε δεν του αξίζει βάζο, μια θέση στην καρδιά μου του αξίζει...




Μου είχε γίνει έμμονη ιδέα, το παρακολουθούσα κάθε μέρα, κάθε βράδυ, ζάρωσε? μαράθηκε? αυτό εκεί ακλόνητο, θέριευε μέρα με την μέρα, τρελό?? αντί να μαραίνεται γέμιζε με χρώμα, το ξανάγγιξα και πάλι με μάτωσε... και πάλι το άφησα στην ίδια μεριά που το είχα βάλει...




Τελικά μια μέρα κατάλαβα γιατί δεν αλλάζει και μόνο ομορφαίνει, ήμουν χαρούμενη, γέλαγα και έκλαιγα μαζί μια άγρια λαχτάρα να το πω παντού... Αυτό το λουλούδι δεν μαραίνεται ακούς Σύμπαν?? Το δικό μου λουλούδι αντιστέκεται... με ακούτε??? Δείτε το... να δείτε το... Είναι το θαύμα της ζωής, της ψυχής και της φύσης... Πάντα όποτε με ματώνει αυτό ανθίζει... ακόμα και τώρα...




Την επόμενη φορά που θα με ρωτήσεις πως είναι το λουλούδι μου, δυο κινήσεις μέσα στο χωροχρονικό μας κάνε, κοίτα τα χέρια μου και κοίτα και τον καθρέφτη ...