Τετάρτη, Απριλίου 03, 2013

Ο Μυστήριος


Εδώ από πολύ καιρό, ο μυστήριος της ιστορίας μας, είχε χάσει την πίστη του γενικά, δεν υπήρχε τίποτα που να τον εξιτάρει αλλά και να τον τονώνει.
Ένα απόγευμα είχε βγει μια βόλτα στο κοντινό παρκάκι της γειτονιάς του, κάτοικος μεγαλοαστικής περιοχής και γόνος εύπορης οικογένειας είχε λίγο καιρό που  μετακόμισε  από την Φιλοθέη στην Κηφισιά.

Το παρκάκι εκείνη την ώρα δεν είχε κόσμο, τα πιτσιρίκια είχαν μαζευτεί από νωρίς μέσα, οι μεγαλύτεροι κάτοικοι της γειτονιάς έλειπαν ακόμα  στις δουλειές τους  και οι λιγοστές οικονόμοι έβγαζαν τα σκυλιά βόλτα, περπάτησε και πήγε στο αγαπημένου του παγκάκι κάτω από ένα μεγάλο πεύκο, σε αυτό το παγκάκι κατά περίεργο τρόπο κανένας δεν πήγαινε να καθίσει, βλέπετε το θεωρούσαν κάτι σαν μίασμα διότι πριν καιρό κάποιος ναρκομανής είχε αφήσει την τελευταία του πνοή από υπερβολική δόση. Είχαν ξεσηκωθεί βέβαια οι κάτοικοι αλλά όχι γιατί το πρόβλημα των ναρκωτικών κάποια στιγμή θα μπορεί κάλλιστα να τους χτυπήσει και την δική τους πόρτα, αλλά γιατί χάλαγε το image της περιοχής δεν είναι και λίγο να μένεις σε μεριά φιλέτο της Κηφισιάς που το φθηνότερο σπίτι κόστιζε όσο δύο στο κέντρο!!!

Τέλος πάντων ο μυστήριος μας ενδιαφέρει εμάς.
Έσερνε τα πόδια του μέχρι που κάθισε στο παγάκι, από την μέσα τσέπη του μπουφάν έβγαλε ένα φλασκί γεμάτο από το αγαπημένο του ουίσκι, τράβηξε μια γουλιά και άναψε πουράκι. Απλώθηκε και ένιωσε ο απόλυτος άρχοντας του χώρου, βυθίστηκε στις σκέψεις του…. Η τελευταία του δουλειά…. Η τελευταία του σχέση…. Το τελευταίο του Βατερλό…. Όλα με μια λέξη ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ!!!
Η δουλειά του μέχρι και πριν λίγο καιρό του επέτρεπε να εκπληρώνει κάθε τρελή επιθυμία, μεγαλοστέλεχος σε πολυεθνική,  αντιπρόεδρος βλέπετε όχι παίξε γέλασε, δουλειά καλή και στρωμένη, η σχέση του όπως ακριβώς την ήθελε λιτή χωρίς πολλά- πολλά και να του πρήζει τον έρωτα κάθε τόσο με βόλτες επετείους και τα ρέστα, ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ όπως τα ήθελε.
Μέχρι που ήρθε το λάθος, ανατρίχιασε και πάλι στην σκέψη, τράβηξε μια γουλιά ακόμα λες και από το ποτό θα έβρισκε την λύση αλλά και την λύτρωση ….. χαμογέλασε ειρωνικά όπως έκανε πάντα,  αλλά αυτή την φορά δεν ήταν καβάλα στο άλογο, το άλογο τον είχε ρίξει.
Με την άκρη του ματιού του είδε μια φιγούρα να πλησιάζει « όχι ρε γαμώτο τι θέλει τώρα αυτός και έρχεται?!!!» σκέφτηκε, έριξε μια βρισιά μέσα από τα δόντια του και σηκώθηκε να φύγει,
-          Μη φεύγεις κάτσε να κάνουμε λίγο παρέα και γω  μόνος μου είμαι καινούργιος στην γειτονιά, κανένα δεν ξέρω και κανένα δεν γουστάρω, αλλά εσένα σε βλέπω συχνά εδώ
-          Ρε φίλε δεν έχω όρεξη για κουβέντα κάνε μου την χάρη…..
-          Έχεις ένα τσιγάρο? Τον ρώτησε, λες και δεν άκουσε τι του είπε ο μυστήριος.
-          Ρε φίλε…..
-          Δώσε ένα τσιγάρο και την κάνω όπως ήρθα, του απάντησε με θράσος
Άνοιξε την ταμπακέρα και του έδωσε ένα πουράκι ξέσπασε σε γέλια ο Παρείσακτος
-          Αυτά καπνίζεις??? Γέλαγε και ξαναγέλαγε με κακία όμως αυτή την φορά
-          Ρε μεγάλε πως την είδες τώρα?? Σου λέω κανένα χοντρό να κοκκινίσουν και τα παγκάκια???   
Ο Παρείσακτος δεν του έδωσε σημασία άναψε το πουράκι τράβηξε μια καλή τζούρα και πριν βγάλει τον καπνό του είπε – κοίτα……..
Ο Μυστήριος άρχισε να βλέπει τον εαυτό του παντού. Στο σχολείο πιτσιρικάς, στο Πανεπιστήμιο μετά, στον στρατό αργότερα, στην κηδεία του αγαπημένου του θείου ύστερα, στην δουλειά του μετέπειτα, στην σχέση του. Όσο πιο πολύ κάπνιζε ο Παρείσακτος τόσο πιο πολύ έβλεπε ο Μυστήριος. Μέχρι που έφτασε στο σημείο μηδέν, λίγη ώρα πριν το Λάθος.
Έβρεχε εκείνη την ημέρα, πάρκαρε το αμάξι στην θέση του στο γκαράζ και βγήκε έξω, η γραμματέας του ήταν εκεί πάντα τον περίμενε στο ίδιο σημείο να τον ενημερώσει πριν ανέβει στο γραφείο ούτως ώστε να είναι έτοιμος για το οτιδήποτε. Ενημερώθηκε για τα τρέχοντα αλλά εκτός από αντιπρόεδρος ήταν και άνδρας, εδώ και καιρό είχε παρατηρήσει πως η Νάντη είχε ομορφύνει περισσότερο, είχε αλλάξει χρώμα στα μαλλιά της, βαφόταν λίγο πιο διακριτικά, ντυνόταν πιο θηλυκά αλλά όχι πρόστυχα, είχε αλλάξει άρωμα,  μπήκαν μαζί στο ασανσέρ εκείνη συνέχιζε να τον ενημερώνει και εκείνος συνέχιζε να ρουφάει το άρωμά της.
-          Με ακούτε κύριε αντιπρόεδρε?
-          Όχι, της είπε, απλά δεν ακούω, μυρίζω
-          Συγνώμη??? Τι λέτε???
-          Υπογράψτε εδώ παρακαλώ και τα υπόλοιπα τα λέμε πάνω
Άρχισε να υπογράφει χωρίς να κοιτάει, ανεξέλεγκτα…….
Το μεσημέρι της τελευταίας μέρα της βδομάδας κατά τις τρεις και αφού μιλούσε με την σχέση του αποφάσισε να πάνε μια βολτίτσα πριν την γειώσει κανονικά για τις επόμενες δεκαπέντε μέρες 
…. Συνεχίζεται..... 

1 σχόλιο:

Την καλή σας την κουβέντα