Εγώ ή Εσύ? ή Μήπως Εσύ? ή Μήπως Εγώ?

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ: Άγνωστοι που μοιάζουν σαν μια σταγόνα νερό (photo)

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Ο φωτογράφος Francois Brunelle έχει αφιερώσει τα τελευταία 12 χρόνια ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο και αναζητώντας εντελώς άγνωστους ανθρώπους που παρουσιάζουν εκπληκτική ομοιότητα μεταξύ τους.


Αξίζει να σημειωθεί πως οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν ούτε καν μακρινή συγγένεια.

Δείτε παραπάνω τις απίστευτες φωτογραφίες..

Πηγή: http://www.newsbomb.gr/

Αρπίλης σήμερα...

Καλημέρα και καλό μας μήνα!!! Πρωταπριλιά ε??? Δηλαδή σήμερα αν πούμε ψέμματα δεν πιάνει έτσι??? Ή μήπως αν δεν υπήρχανε τα ψέμματα πόση αλήθεια θα αντέχαμε καθημερινά? και πως? Αν σήμερα κάναμε την διαφορά και λέγαμε αλήθειες??? Πάντως αλήτικα σκεπτόμενη πάντα θα σας αφιερώσω δυο από τα αγαπημένα τραγούδια για την σημερινή ημέρα ...

Ευχαριστώ!!!

Καλημέρα Αλήτες μου, καλή μας εβδομάδα γεμάτη χρώματα και αρώματα να είναι!!!

Κλείσαμε ένα χρόνο σήμερα και το Ημερολόγιο της Αλήτισσας έχει μέσα σε ένα χρόνο 10.000 αναγνώσεις, σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς!!! Πραγματικά δεν περίμενα να έχει τόση απήχηση γιατί δεν είναι κάτι διαφορετικό από ότι κάνουμε όλοι ασχολούμαστε με τον κυβερνοχώρο. Εύχομαι χρόνια πολλά στο cyber παιδάκι μου και να έχει πάντα τη δύναμη να σας κρατάει καλή παρέα για αρκετό καιρό ακόμα!!!  Συνεχίζω ακάθεκτη λοιπόν με κάτι που νομίζω πως ξέρω να κάνω καλά... Κι όταν μια μέρα φύγω από δω ένα θα 'ναι σίγουρο...πως έζησα τη ζωή που διάλεξα εγώ κ όχι κάποιος άλλος για μένα...κι η αλήτισσα ψυχή μου θα το νιώθει έτσι όπως θα πετάει ελεύθερη...

Καλημέρα!!!

Καλημέρα Αλήτες μου, ένας αλήτης Ήλιος χαμογελά και συναγωνίζεται τον Βοριά... Ξημέρωσε μια νέα μέρα, είναι η Ώρα για Νέα Λάθη...

Η ανάγκη...

Πόσο ευάλωτοι γινόμαστε όταν χρειαζόμαστε ένα άνθρωπο δίπλα μας ή μια ανθρώπινη συμπεριφορά? Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, πως είναι μα απλώνεις το χέρι σου σε κάποιον να στο δίνει και μετά να στο χτυπάει? " Σου άπλωσα το χέρι όταν το χρειαζόσουν!!! τώρα μου το χρωστάς... θα μου το χρωστάς για πάντα.. Σε τάισα όταν πείναγες, σε κοίμισα όταν δεν είχες πουθενά αλλού να πας... αν δεν ήμουν εγώ στα παγκάκια θα κατέληγες ... σου έκανα χάρη που σε δέχτηκα... μου το χρωστάς... μου το χρωστάς... μου το χρωστάς... 

Ναι σίγουρα αν θέλετε να πονέσετε κάποιον που χρειάστηκε την βοήθειά σας και του την δώσατε αυτά πρέπει να του πείτε, αν θέλετε να δείτε ξανά την απελπισία στα μάτια του αυτά ακριβώς πρέπει να πείτε. Σίγουρα δεν είναι εποχές να κάνουμε το καλό και να το πετάμε στο γιαλό, αρκετά πράγματα έχουν οι θάλασσες μας. Σίγουρα ξυπνάει το περίεργο ΕΓΩ ΜΑΣ και θέλουμε τον άλλο να τον κάνουμε σκουπίδι, γιατί άραγε?  Τι είδους επιβεβαίωση παίρνουμε όταν φερόμαστε έτσι???  Πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτή η συμπεριφορά άραγε?