Με λένε κατάθλιψη εσένα?

Η κατάθλιψη είναι η μάστιγα της εποχής μας και ταλαιπωρεί πολλούς ανθρώπους. Οι περισσότεροι άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη δεν αναζητούν βοήθεια. Ακόμα και εκείνοι οι οποίοι υποφέρουν από βαριάς μορφής κατάθλιψη, δεν καταφεύγουν στους ειδικούς, ενώ μπορούν να την αντιμετωπίσουν. Χάρη στις έρευνες χρόνων, υπάρχουν ψυχοκοινωνικές θεραπείες (γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία κτλ) οι οποίες διευκολύνουν την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων που προκαλούνται από την κατάθλιψη. Δυστυχώς, όμως, οι περισσότεροι δεν αναγνωρίζουν την κατάθλιψη ως θεραπεύσιμη διαταραχή.

Ελληναράς...

 

 

Σε γουστάρω πολύ γιατί όταν κοιτιέσαι στον καθρέφτη σου βλέπεις ή τον Δία, ή τον Κολοκοτρώνη, σε γουστάρω γιατί όταν κάθεσαι στον καναπέ και βλέπεις ειδήσεις αντί να αντιδράσεις λες… «έλα ρε μαλάκα εγώ θα σώσω τον κόσμο; ….»

Ο Νικητής δεν παίρνει τίποτα…

 

 

Αυτό δεν ήθελες από μένα?? Να είμαι καλά, να ευημερώ, να αγαπώ και να αγαπιέμαι??

Αυτό δεν ζήτησες από τον Θεό και τον Διάβολο?? Και ναι το κατάφερες έφερες όλη τη Σοφία που κρύβουν όλα αυτά που ήξερες και έμαθες και μπροστά μου τα έριξες.. εεεεε μη φανώ αχάριστη τα πήρα… και τώρα τι??? Πως και γιατί ζητάς εξηγήσεις??? Αυτό που επεδίωξες αυτό και έγινε, μήπως ήθελες κάτι άλλο??? Δεν νομίζω όλα ήταν όπως έπρεπε και όλα έγιναν όπως έπρεπε… και τώρα τι??? Ότι ζητάς αυτό και γίνεται, οι Κινέζοι λένε πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί θα σου συμβεί… Αυτό δεν ήθελες??? Αυτό έγινε… Ουφ… ξέρεις κάτι? Τις βαρέθηκα και τις ερωτήσεις και τις εξερευνήσεις. Δε είμαι πλέον Αρχαιολόγος ποτέ δεν ήμουν δεν στο είπα??? Άσε που ήθελα να γίνω Ιατροδικαστής...

Ξέρεις κάτι?? Ζήτα ότι θες από το Σύμπαν, αν έχεις εργαστεί σωστά θα το λάβεις τι δεν το έμαθες??? δεν χαρίζεται τίποτα ούτε σε μάγκες ούτε σε αλήτες,  ζήτα ότι θες λοιπόν εγώ ζήτησα εμένα πίσω…    

Καληνύχτα Νικητή...  

Για την τρέλα της ψυχής...

“«-Εγώ την τρέλα μου την φοράω καπέλο, μεγάλε. Δεν την αφήνω να μου γίνει θηλιά. Κι όσο για την παράγκα μου, μόλις δω πως πιάνει κοριούς, ανάβω ένα σπίρτο και την καίω. Δεν το ‘χω για τίποτα. ‘’Πόσο κάνει;’’ Λέω στη μοίρα μου. Τι χρωστάω; Τόσο… Μου λέει. Παρ’ τα και δίνε του. Έχω ένα ραντεβουδάκι με την επόμενη μέρα…»”

Αλκυόνη Παπαδάκη...

Χρόνος είναι... Χρόνος ήταν... Χρόνος δεν είναι

Χρόνε...

Τη διατριβή μου σου υποβάλλω
με θέμα της εσένα βασικά
γιατί αυτό που είμαι τώρα
εσύ το έφτασες εδώ.

Kική Δημουλά.