Η Καθημερινή μας Συνήθεια
Αγαπημένη Αλκυόνη
(1)
Αθλητικά και όχι μόνο
(4)
Αλήτικες Σκέψεις
(9)
Απλές Αλήτικες Προσεγγίσεις
(19)
Αποσυμβολισμοί
(30)
Άστρα Αλφαβητάρι
(23)
Διάλογοι
(4)
Η γωνιά της Αλήτισσας
(34)
Η Μουσική μας γωνιά
(3)
Ιστορίες της Νύχτας
(5)
Κέλτες
(2)
Μονόλογοι
(3)
Ποιήματα Αγαπημένα
(7)
Στιγμές στους Μύθους μου
(11)
Στίχοι της Ζωής μου
(19)
Τα εναλλακτικά μας...
(8)
Τι μου έμαθε η γιαγιά μου
(4)
Το Τέλος η Πορεία η Αρχή
(6)
Ψυχολογία - σεξολογία
(1)
Παρασκευή, Ιανουαρίου 24, 2014
Πέμπτη, Ιανουαρίου 23, 2014
-«Αν δεν καώ εγώ –αν δεν καείς εσύ- πως θα γενούνε τα σκοτάδια φως;»
Έρωτας, έτσι απλά από το τότε στο τώρα...
Δεν διαλέγει ποιον, δεν επιλέγει το πότε, δεν νιάζεται για το γιατί....
Με ρωτάς πώς τρελάθηκα. Έγινε έτσι.
Μια μέρα, πολύ πριν γεννηθούν οι Θεοί, ξύπνησα από ένα βαθύ όνειρο
και ανακάλυψα πως είχαν κλέψει όλες μου τις μάσκες.
Τις επτά μάσκες που είχα χρησιμοποιήσει σε επτά ζωές.
Χαλίλ Γκιμπράν.
Με ρωτάς πώς τρελάθηκα. Έγινε έτσι.
Μια μέρα, πολύ πριν γεννηθούν οι Θεοί, ξύπνησα από ένα βαθύ όνειρο
και ανακάλυψα πως είχαν κλέψει όλες μου τις μάσκες.
Τις επτά μάσκες που είχα χρησιμοποιήσει σε επτά ζωές.
Χαλίλ Γκιμπράν.
Τετάρτη, Ιανουαρίου 22, 2014
Η Χώρα των Ηρώων...
Συνέχεια…
Ξάπλωνε σιγά – σιγά και το κορμί του άφηνε στα χέρια και στα φιλιά. Μέχρι που τα μάτια του μόνο ουρανό έβλεπαν. Το στοιχειό της συνείδησης είχε τα ρούχα της κορυφής, όπου και ήταν η φυλακή των Γηραιών. Τα κορμιά πάνω του δεν τον άφηναν να κουνηθεί, οι μυρωδιές από το τραπέζι τον τράβαγαν, και η γεύση του κρασιού από τα στόματα των γυναικών του μέθαγαν το μυαλό και η κορυφή εκεί. Τινάχτηκε. Τα κορμιά έπεσαν από πάνω του και το μυαλό του καθάρισε.
Τρίτη, Ιανουαρίου 21, 2014
Ο φιλόσοφος Αμπελοφιλοσοφίδης προτείνει...
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι ποστάρουν αρχαία ρητά δηλώνοντας ευθαρσώς τη συμπάθεια ή την αντιπάθεια τους για κάτι, άλλοι πάλι επειδή βαριούνται να δουν λίγο το μέσα τους, σαν άλλοι Κύρος Γρανάζις, ανακαλύπτουν εκ νέου ρητά λέγοντας με λίγα λόγια αυτός / η είμαι και σε όποιον αρέσω. Και γιατί ρε φιλαράκι δεν το λες όπως είναι και κοτσάρεις τον έρμο τον Αρχαίο που αυτός ξέρει τι λέει, που το λέει, γιατί το λέει και σε ποιον το λέει?
Εμείς οι ίδιοι καθαρά από μόδα ανακαλύπτουμε την Γνώση, το Φως, τη Σοφία (όχι την Καρβέλα) χωρίς στην ουσία να μην είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε το μέσα μας. Εμείς οι ίδιοι που δεν ξέρουμε που ανήκουμε, στο βοσκό, στο μαντρί, στο Λύκο, ανακαλύπτουμε Σωτήρες που στο τέλος θα μας δώσουν να καταλάβουμε πως μη Σωτηρία της Ψυχής είναι μεγάλο πράγμα και ξεκινάει πρώτα από μέσα μας και αντανακλάται έξω. Διότι το Φως, η Γνώση, η Σοφία (και ουχί η Καρβέλα) είναι καθαρά υποκειμενική δράση και μετέπειτα η αντιστοίχηση των Γνώσεων τόσο επικοινωνείτε όσο και διαλαλείται. Πριν λοιπόν σηκώσουμε τη Σημαία, το άλμπουρο, ή όπως αλλιώς το λέμε της προσωπικής Επανάστασης σε ότι αφορά άλλους, να κοιτάγαμε πρώτα μέσα μας να δούμε τι καταλαβαίνουμε και τι όχι;
Βαθιά φιλοσοφημένο το άσμα που ακολουθεί με την ελεύθερη βούληση της κατά το δοκούν απόδοσης.
Α και να μη το ξεχάσω, Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε.
« Όποιος δεν ξέρει και δεν ξέρει πως δεν ξέρει, είναι τρελός, απόφυγε τον.
Όποιος δεν ξέρει και ξέρει πως δεν ξέρει, είναι παιδί, μόρφωσέ το.
Όποιος ξέρει και δεν ξέρει πως ξέρει, κοιμάται, ξύπνα τον.
Όποιος ξέρει και ξέρει πως ξέρει, είναι σοφός, ακολούθησε τον».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)